Fysiotherapie bij een

Frozen shoulder.

De snelle feiten:

Vrouwen hebben vaker een frozen shoulder dan mannen
In de leeftijdsgroep van 40-59 komt een frozen shoulder het meest voor
Mensen met een auto-immuunziekte of diabetes hebben een grotere kans op het ontwikkelen van een frozen shoulder
Soms ontstaat een frozen shoulder als gevolg van een val of operatie
Een frozen shoulder is een self-limiting disease, dit betekent dat klachten uiteindelijk zullen verdwijnen zonder dat ingrijpen echt nodig is
De aandoening kan 4 maanden tot 3 jaar duren

Wat is een frozen shoulder

Frozen shoulder, ook wel bevroren schouder of adhesive capsulitis genoemd, is een aandoening aan de schouder waarbij sprake is van pijn samen met een beperkte bewegingsvrijheid van de schouder. Hierdoor wordt je mogelijk beperkt in het dagelijks leven. Zo kan het door de verminderde mobiliteit in de schouder bijvoorbeeld moeilijk worden om je haren te kammen, iets uit je achterzak te pakken of iets boven schouderhoogte te pakken. Ook kan de pijn problemen geven met slapen.

De oorzaak van een frozen shoulder is vaak niet duidelijk. Wat we wel weten is dat de kans op een frozen shoulder groter is wanneer er een operatie of trauma moment(wil zeggen een val of botsing) aan vooraf is gegaan. Ook hebben mensen met bijvoorbeeld diabetes of bij mensen met een auto-immuunaandoening een grotere kans op het ontwikkelen van een frozen shoulder. Het komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen en bij mensen met een leeftijd tussen de 40 en 59 jaar.

Een frozen shoulder is een ‘self-limiting disease’. Dit betekent dat het ziekteprocces vanzelf over kan gaan. Afhankelijk van herstel belemmerende factoren kan de totale duur van de aandoening kan variëren van 4 maanden tot 3 jaar of soms meer. Het beloop van een frozen shoulder verloopt altijd in 3 kenmerkende fases

Fase 1: ook wel freezing phase of pijnlijke fase genoemd. In deze fase is er vooral pijn in de schouder.

Fase 2: ook wel frozen phase of stijve fase genoemd. In deze fase zijn er minder pijnklachten, maar is de bewegelijkheid van de schouder erg achteruit gegaan.

Fase 3: ook wel thawning phase genoemd. In deze fase ‘’ontdooit’’ de schouder. De pijn neemt verder af en de bewegelijkheid zal weer geleidelijk toenemen.

Anatomie en functie van de schouder

Het schoudergewricht bestaat uit de humerus(bovemarm bot), scapula(schouderblad) en het clavicula(sleutelbeen). Het gewricht tussen de bovenarm en het schouderblad noemen we het glenohumerale gewricht. Het sleutelbeen met het schouderblad is het acromioclaviculaire gewricht. Een ander gewricht van het schoudergebied is het scapulothoracale gewricht. Dit is het gewricht tussen het schouderblad en de ribben. Deze gewrichten maken het mogelijk dat de schouder in veel verschillende richtingen kan bewegen. In de schouder zitten veel verschillende spieren en pezen. Deze spieren hebben als functie de schouder te bewegen en te stabiliseren tijdens de verschillende dagelijkse bewegingen. Er zijn kleinere spieren die dichter bij het gewricht zitten maar ook grotere spieren die een krachtigere functie hebben. Er wordt anatomisch gezien een onderscheidt gemaakt in een lokaal spiersysteem en een globaal spiersysteem. Functioneel echter hebben ze grotendeels dezelfde functie. Bij een niet beperkte schouder is het glenohumerale kapsel, het kapsel rond het glenohumeraal gewricht is rekbaar, lang en beperkt het de normale bewegingsuitslag van de schouder niet. De functie van dit kapsel is om stevigheid te bieden in de schouder. Bij een frozen shoulder wordt het kapsel van het glenohumerale gewricht strakker door een ontstekingsreactie. Hierdoor wordt de bewegelijk van de schouder beperkt. Ook kan er een afname zijn van synoviaal vocht in het gewricht. Dit synoviale vocht, ook wel gewrichtsvloeistof genoemd, zorgt dat gewrichtsvlakken soepel kunnen bewegen ten opzichte van elkaar door wrijving te minimaliseren.

Lichamelijk onderzoek bij een frozen shoulder

Als we met tijdens de anamnese een herkenbaar patroon herkennen als bij frozen shoulder gaan we enkele tests doen. Er bestaat geen specifieke test voor het diagnosticeren van een frozen shoulder. In de praktijk testen we de actieve en passieve beweging in de schouder. Samen met de herkenbare symptomen en beloop van de klacht dan een vermoeden worden uitgesproken over de diagnose frozen shoulder.

Veel voorkomende symptomen bij een frozen shoulder pijn bij liggen op de schouder

pijn bij het heffen van de arm
pijn bij het naar buiten draaien van de arm met de elleboog in de zij
Soms is er sprake van uitstraling in de bovenarm
Snelle en overwachtse bewegingen geven pijn

De behandeling bij een frozen shoulder

De behandeling van een frozen shoulder bestaat uit verschillende aspecten. In eerste instantie wordt er gekozen voor pijndemping door middel van massage. Vervolgens kijken we naar de bewegingsvrijheid in de schouder en gaan we die gericht aanpakken door mobiliserende oefeningen in de kamer en oefenzaal. Bij de behandeling wordt er rekening gehouden met de reactiviteit van de schouder samen met de fase waarin de schouder zich bevindt. Aan het begin van de behandelperiode ligt de nadruk op relatief pijnvrije oefeningen om de bewegelijkheid te vergroten of te onderhouden. In een later stadium is het noodzakelijk om de gehele bewegingsketen van de schoudergordel te optimaliseren en wordt er meer actief geoefend in de richting van alle eindstanden. Soms kan er gekozen worden voor een corticosteroïden injectie. Vooral in de eerste fase van het traject kan dit voor een verlichting van de klachten zorgen. In latere fases heeft het weinig tot geen meerwaarde. Andere pijnstilling kan mogelijk wat verlichting bieden en zorgen voor wat rust tussen de behandelingen door.

Afspraak maken.

"*" geeft vereiste velden aan

Blogs.

No settings found for the grid #12.

Alle blogs