Achterste kruisband revalidatie

De snelle feiten:

• Slechts 3% van alle knieblessures is een achterste kruisband blessure.
• De bekendste ontstaanswijze is een dashboard trauma.
• Bij sporten zoals rugby, american football, maar ook skiën is het risico op een knieblessure het grootst. 
• Een akb-blessure gaat vaak samen met letsel van andere structuren in de knie zoals de meniscus of het kraakbeen.
• Een akb blessure kan in alle leeftijden ontstaan maar komt het meest voor bij sporters van middelbare leeftijd.

Anatomie en functie van de achterste kruisband

Een gewricht is een plaats in het lichaam waar twee botdelen samenkomen. Bij de knie is dit het femur(bovenbeen) en het tibia(onderbeen). Tussen deze botdelen bevindt zich kraakbeen wat een heel glad oppervlak heeft zodat het soepel kan bewegen. Om het kniegewricht goed te kunnen sturen bevinden zich verschillende soorten banden in en rondom de knie. Aan de binnen en buitenkant bevinden zich de collaterale banden. Tussen het femur en het tibia zit de binnenste- en buitenste meniscus deze fungeert als een schokdemper tussen deze twee botdelen. In de knie bevindt zich de voorste- en achterste kruisband. De achterste kruisband zorgt voor de passieve stabiliteit van de knie. Banden, botten, kapsels en de stand van gewrichten zorgen voor passieve stabiliteit je hebt hier geen controle over. Actieve stabiliteit wordt aangestuurd door spieren en pezen. Hier heb je dus wel controle over. De actieve en passieve stabiliteit samen bepalen hoe sterk en stabiel een gewricht is. De achterste kruisband remt de beweging van het onderbeen naar achteren toe ten opzichte van het bovenbeen.

Diagnose van de achterste kruisband

Een volledige scheur van de achterste kruisband komt niet vaak voor. Minder ervaren therapeuten of artsen zullen deze diagnose ook vaak missen. Aan de hand van het verhaal van de persoon, fysieke testen en aanvullende diagnostiek middels röntgen of MRI kan de diagnose gesteld worden. 

Lichamelijk onderzoek bij een achterste kruisband blessure:
Er zijn een aantal beschreven testen om inzicht te krijgen in mogelijke schade aan de achterste kruisband: 

• Achterste schuiflade test
  Bij de achterste schuiflade test is de knie in een gebogen positie. De onderzoeker duwt het bovenbeen van zich af. De mate van translatie(verschuiving) van het onderbeen naar achteren geeft een indicatie ernste van de blessure aan de achterste kruisband.
  

• Gravity sign
  De heup en de knie van de persoon zijn 90 graden gebogen en de persoon ligt op de rug. Wanneer het onderbeen duidelijk uitzakt als gevolg van de zwaartekracht is de test positief. 
  

• Dial sign
  Wanneer het onderbeen verder dan 15 graden naar buiten gedraaid kan worden in vergelijking met de andere kant dan is er mogelijk ook sprake van schade van de posterolaterale hoek. In sommige gevallen gaat deze posterolaterale hoek instabiliteit samen met achterste kruisband letsel. 

Operatief ingrijpen of conservatief behandelen

Wanneer de achterste kruisband niet volledig gescheurd is wordt er meestal gekozen voor een conservatief beleid. Een brace kan de knie in de eerste fase ondersteunen. 

Een beter begrip van de structuur en functie van de achterste kruisband heeft ervoor gezorgd dat de behandeling, zowel operatief als niet-operatief(conservatief) zich blijft doorontwikkelen. Niet opereren kan in sommige gevallen ook een verantwoorde keuze zijn. Maar bij mensen die in hoge mate actief zijn en die graag een sport willen beoefenen waar je moet springen, draaien of kappen is een operatie in de meeste gevallen de beste oplossing. Wanneer je dus kan accepteren dat je bepaalde sporten niet meer kan uitoefenen is het niet nodig om geopereerd te worden. Er moet dan wel flink getraind worden om het neuromusculaire systeem optimaal te laten functioneren. Het lichaam kan tot een bepaalde mate ook de knie actief stabiliseren door middel van de omliggende spieren. Het risico op verdere schade aan bijvoorbeeld de meniscus of aan het kraakbeen is een stuk hoger bij mensen met forse instabiliteitsklachten. Wanneer er twee of meerdere banden zijn afgescheurd waar de achterste kruisband er een van is, is een operatie de beste keuze. Het herstellen van de achterste kruisband noemen we een achterste kruisband reconstructie.

De verschillende fases in de behandeling van de achterste kruisband

Een succesvolle revalidatie bestaat uit verschillende fases en stappen. Een goede kracht, stabiliteit en controle van de knie is noodzakelijk om veilig weer je sport te kunnen uitoefenen. Zowel na een operatieve ingreep als bij een conservatief beleid.

Acute fase:
In deze fase richten we ons met name op klachtenvermindering.  Er is vaak sprake van zwelling, pijn en een verminderde beweeglijkheid van de knie. Na de operatie wordt er een brace aangemeten die 6 maanden gedragen moet worden. In de eerste fase van de revalidatie die tot 6 weken duurt mag het been minimaal belast worden(10%). Je moet daarom ook met krukken lopen in de eerste 6 weken. Daarnaast is het belangrijk om weer een goede controle te krijgen over je quadriceps(bovenbeenspier). Na letsel van de achterste kruisband of operatie aan die knie zien we vaak een forse afname van kracht en massa van de quadriceps. Het is dus van cruciaal belang dat er snel weer een goede functie van de quadriceps is. Daarnaast is het belangrijk om weer tot een normaal looppatroon te komen.

Kracht en stabilisatie fase:
In deze fase wordt er meer een opbouw gemaakt in kracht. Ook komen stabiliserende oefeningen aan bod. Ook mag er tussendoor gewerkt worden aan de algemene conditie. 

Sport-specifieke fase:
De laatste fase richt zich met name op maximaal kracht, sprongkracht en explosiviteit. Dit is allemaal nodig om snel van richting te kunnen veranderen binnen je sport. Er wordt ook naar een wedstrijdconditie gewerkt zodat je kan blijven presteren onder vermoeidheid. De kwaliteit van bewegen moet goed blijven onder deze omstandigheden. De kans om opnieuw geblesseerd te raken aan je knie is namelijk vele malen groter onder vermoeidheid

No settings found for the grid #5.